هفت قانون معنوی موفقیت

1-قانون توانائی مطلق

    منشا همه آفرینش،آگاهی مطلق است...توانائی مطلق که جویای آن است که از نا متجلی به تجلی درآید.و هر گاه در یابیم که ضمیر راستین ما یکی از این توانائیهای مطلق است،به قدرتی می پیوندیم که همه چیز این عالم را متجلی میسازد.

2-قانون بخشایش

    کائنات از طریق مبادله پویا عمل میکند...داد و ستد،جنبه های متفاوت جریان نیرو در کائناتند.و در شور شوق بخشیدن آنچه که میجوئیم،فراوانی کائنات را در زندگیمان به جریان می افکنیم.

3-قانون «کارما» یا علت و معلول

    هر عملی نیروئی را تولید میکند که به همان شکل به ما بازمیگردد...هر چه بکاریم همان را درو می کنیم.و هنگامی که اعمالی را انتخاب کنیم که برای دیگران شادمانی و موفقیت می آورد،ثمره «کارما»ی ما شادمانی و موفقیت خواهد بود.

4-قانون کمترین تلاش

    هوشمندی طبیعت با کمترین تلاش کار میکند...با سبکدلی و هماهنگی و عشق.وهرگاه نیروهای هماهنگی و شادی و عشق را در اختیار گیریم،با سهولت بی تکاپو،موفقیت و خوش اقبالی می آفرینیم

5-قانون قصد و آرزو

    در هر قصد و آرزوئی مکانیسم توفیق و تجلی آن نهفته است...قصد و آرزو در حیطه توانائی مطلق دارای قدرت نظام دهنده نامحدود است.و هنگامیکه در خاک حاصلخیز توانائی مطلق قصدی را در افکنیم،این قدرت نظام دهنده نامحدود را برای خود به کار وامی داریم.

6-قانون عدم دلبستگی

    در عدم دلبستگی،حکمت عدم یقین نهفته است...در حکمت عدم یقین،رهائی از گذشته و شناخته شده نهفته است که زندان شرطی شدن در گذشته است.و در اشتیاقمان به گام نهادن در ناشناخته-حیطه تمام امکانات-خود را به ذهن خلاقی می سپریم که هر آهنگ کائنات را همنوا میسازد.

7-قانون «دارما» یا غایت حیات

    هر کس در زندگی غایتی دارد...موهبتی بی همتا یا استعدادهای ویژه تا آن را به دیگران هدیه کند.و هنگامیکه این استعداد بی همتا را با خدمت به دیگران بیامیزیم،وجد و طرب جانمان را تجربه می کنیم که هدف نهائی همه هدفهاست.